© 2014 marjoleinblaauwbroek

De één en de ander

“Het is zo abstract, puur vorm, heel geconcentreerd en zover doorgevoerd, dat het iets bij je teweegbrengt”: Will Pluijm over het werk van Martin Duifhuizen in de serie De één en de ander over de kunstenaars van de ZomerExpo.

Will Pluijm (1955) werkt graag met geïsoleerde vormen. Vormen die tot de kern worden teruggebracht. Haar werk bestaat uit een relatief kleine kubus met ramen. Binnen is niets te zien. Enkel een lege ruimte. Deze lege ruimte benadrukt de stilte waarin zij opzoek is in haar werken.

Hoe heb je het werk gekozen?
Tijdens mijn eerste bezoek had ik een paar favorieten. Thuis heb ik de bijhorende catalogusteksten gelezen en heb ik de websites van de kunstenaars bezocht. Martijn Duifhuizen heeft op zijn website een filmpje geplaatst van het maakproces. Het is mooi om te zien hoe geconcentreerd hij met zijn werk bezig is. Dit filmpje heeft de doorslaggegeven.

Waarom dit kunstwerk?
Het werk raakt mij. Ik word er stil van. Het kunstwerk is zo vrij van alle rompslomp, dat het contact maakt met mijn diepste kern van binnen. Het is zo abstract dat het bijna inhoudelijk wordt.

Komt het thema licht terug in het werk?
Het werk bestaat, net als mijn werk, bij het licht. Horizontaal Verticaal Diagonaal vraagt tijd om het goed te beschouwen. Het is zo licht dat je alleen de lijnen op het doek kunt zien als je het werk van alle kanten bekijkt. Van voren worden de lichtstralen gelijk weer teruggekaatst, waardoor een egaal wit vlak ontstaat.

Voegt de catalogustekst iets verrassends toe?
Martijn Duifhuizen gebruikt in de catalogustekst een quote van Mark Rothko: ‘Er zit meer kracht in weinig vertellen dan in veel vertellen.’ Ik ben het daar helemaal mee eens. Het gaat om de eigen beleving van het werk. In zijn tekst benadrukt hij het zwijgen en de eenvoud, dat is voor mij erg herkenbaar.

Welke aspect vind je belangrijk in een kunstwerk?
Ik hou van eenvoud en stilte. Met name ruimtes waar je stil van wordt. Een werk hoeft geen verhaal of boodschap over te dragen, voor mij kan een werk nooit minimalistisch genoeg zijn. Minimalistisch werken vraagt om totale concentratie van de kunstenaar. Ik voel dat als ik een werk zie.

Zijn er overeenkomsten tussen je eigen werk en het werk van Martijn Duifhuizen?
Beide werken zijn wit en minimalistisch. Ik werk zelf graag ruimtelijk, maar ook van tweedimensionaal werk en dan met name van schilderwerk kan ik erg genieten. Zelf heb ik mijn werk geen titel gegeven. Martijn Duifhuizen heeft zijn werk een titel gegeven dat geen titel is. Het zijn enkel een aantal gegevens die de kijker zelf kan waarnemen. Zijn titel geeft geen sturing of diepere betekenis. Beide zijn we opzoek naar pure eenvoud.